Z bijącymi sercami i wypiekami na twarzach przekroczyliśmy próg auli szkolnej, aby we wtorek 28 października 2025 r. stanąć w obliczu jednej z najważniejszych chwil naszej edukacyjnej podróży. Atmosferę pasowania na ucznia wypełniała mieszanka dziecięcej ekscytacji i podniosłego napięcia. Nasze spojrzenia, utkwione w zdobnym sztandarze, symbolu szkolnej tożsamości, zdradzały głębokie wzruszenie. Z zapartym tchem wyrecytowaliśmy inauguracyjne wiersze, które jako barwne i dziecięce opowieści snuły historię naszego przeobrażenia z przedszkolaków w dzielnych żaków.

Z dużą ekscytacją podczas ceremonii przedstawiliśmy zgromadzonej publiczności nasz repertuar umiejętności — od matematycznych łamigłówek, po deklamację zasad ruchu drogowego. Układanie rozsypanych sylab w dostojny napis "Pasowanie" stało się dla nas symbolicznym kluczem do krainy wiedzy. W trakcie patriotycznej części uroczystości z dumą prezentowaliśmy znajomość narodowych symboli, a nasze donośne głosy wybrzmiały w podniosłym hymnie. Ciekawostką stało się dla nas odkrycie, że biel i czerwień polskiej flagi należą do jednych z najstarszych symboli państwowych w Europie, co dodało naszej pieśni dodatkowej głębi.

Kulminacyjny moment nadszedł, gdy złożyliśmy uroczyste ślubowanie na sztandar szkoły. Każda wypowiedziana przez nas formuła przysięgi odbijała się echem w dostojnym wnętrzu auli szkolnej. Akt pasowania, dokonany przez panią dyrektor szkoły p. Dorotę Pawłowską symbolicznym ołówkiem, na zawsze już wpisał nas w poczet uczniów Katolickiej Szkoły Podstawowej imienia św. Siostry Faustyny. Otrzymane akty wskazujące, że staliśmy się pełnoprawnymi uczniami, stały się naszymi przepustkami do dalszej edukacji, a wręczone upominki — namacalnymi dowodami uznania.

Gdy głos zabrała dyrektor szkoły p. Dorota Pawłowska, to jej słowa odsłoniły przed nami osobistą perspektywę. Usłyszeliśmy wyznanie, że patrząc na nasze przejęte oblicza, ujrzała odbicie własnej historii sprzed lat — dzień, gdy sama, mocno podekscytowana, po raz pierwszy wkraczała na ścieżkę edukacji. Podkreśliła, że tamten moment również jawił się jej jako doniosły próg otwierający nową, nieznaną drogę, której znaczenia wówczas jedynie się domyślała, ale nie znała do końca. Następnie usłyszeliśmy wypowiedź proboszcza ks. Pawła Raczyńskiego MS, reprezentujący organ prowadzący naszą placówkę. Z naciskiem wskazał, że choć nasza szkoła jest kameralna, właśnie ta cecha stanowi jej ogromny atut, sprzyjając budowaniu silnych, niemal rodzinnych więzi między uczniami oraz ich rodzicami i nauczycielami. Zaakcentował, że ten przyjazny klimat, w połączeniu z katolickim profilem kształcenia, stanowi unikalny fundament, który nie ogranicza, lecz daje nieograniczone możliwości rozwoju całej naszej społeczności.

Ten wieczór, zwieńczony wspólnym poczęstunkiem wraz z naszą wychowawczynią p. Agnieszką Kapelą, na długo pozostanie w naszej pamięci nie tylko jako formalne przyjęcie w szkolne mury, ale jako ważny rytuał inicjacji, po którym już na zawsze będziemy nosić w sobie zaszczytne miano ucznia.