W dniu 20 grudnia 2024 r. nasza szkoła przeżywała uroczysty czas adwentowego dnia skupienia, wypełnionego głęboką refleksją i radosnym oczekiwaniem na święta Bożego Narodzenia. Od samego rana atmosfera nasycona była zapachem choinek i blaskiem migoczących światełek przenoszących nas w wyjątkowy nastrój tego okresu.

Uroczystość rozpoczęła się w auli szkolnej, gdzie zerówkowicze i starsi uczniowie zaprezentowali wzruszające jasełka. Tradycja ich wystawiania sięga XIII w., kiedy to św. Franciszek z Asyżu po raz pierwszy przygotował żywą szopkę świąteczną, aby przybliżyć ludziom tajemnicę Bożego Narodzenia. Młodzi aktorzy, ubrani w barwne stroje, z pełnym zaangażowaniem odgrywali sceny z betlejemskiej stajenki, wprowadzając nas w historię narodzin Jezusa.

Po części artystycznej wszyscy udali się do udekorowanych sal lekcyjnych, gdzie w kameralnym gronie zgłębialiśmy sens przyjścia na świat Zbawiciela. Przy starannie nakrytych stołach odczytywaliśmy fragmenty Pisma Świętego, które ukazywały nie tylko duchową głębię tego wydarzenia, ale również piękno Bożego planu. Każde słowo wprowadzało w nasze serca radość i nadzieję. Wigilijny nastrój podkreślały tradycyjne potrawy podawane podczas wspólnego spotkania. Każda z nich miała swoją symbolikę — mak podkreślał nadzieję na przyszłe szczęście, a aromatyczny barszcz symbolizował oczyszczenie i nowy początek, a także krew jako znak życia. Były też pierogi z kapustą. Ich spożywanie ma też ukryte znaczenie. Kapusta od wieków uważana była za symbol odrodzenia i płodności, a także zdrowia i siły. W tradycji chrześcijańskiej kojarzy się z pokorą i prostotą, odwołując się do ubogich warunków, w jakich narodził się Jezus w grocie. Pierogi zaś jako te wymagające cierpliwości i staranności w przygotowaniu symbolizują wspólnotę i jedność. Dzielenie się opłatkiem wyrażało naszą miłość i wzajemne przebaczenie, umacniając więzi między nami.

Radosnym momentem dnia było pojawienie się prezentów — pięknie zapakowanych paczek, które czekały pod świątecznymi choinkami. Dzięki nim serca wypełniły się ciepłem, a na twarzach pojawiły się szczere uśmiechy. Był to gest dobroci i troski podkreślający prawdziwe znaczenie świątecznej wspólnoty szkolnej i klasowej.

Adwentowy dzień skupienia przypomniał nam, że czas oczekiwania na Boże Narodzenie to nie tylko okres przygotowań zewnętrznych, ale przede wszystkim duchowego wzrastania. Wspólna modlitwa, rozmowy i chwile refleksji pozwoliły nam zbliżyć się do siebie oraz do tego, co w zbliżających się świętach najważniejsze — narodzin nadziei i miłości. Wypełnieni ciepłem tych przeżyć z niecierpliwością czekamy na radosne spotkania bożonarodzeniowe w gronie rodzinnym.