Wielkimi krokami zmierzamy do zakończenia roku szkolnego 2012/2013. Ostatnie 10 miesięcy edukacji były obfite w różne wydarzenia, niezwykle ważne dla poszczególnych uczniów, ich rodziców, jak i samych nauczycieli i pozostałych pracowników naszego Zespołu Szkół Katolickich.

Dlatego też w sobotę, 15 czerwca, nasza społeczność szkolna wyruszyła w pielgrzymkę dziękczynną do Stradunia. Zakończenie zajęć dydaktyczno-wychowawczych sprzyja przeprowadzeniu bilansu. Warto zobaczyć z perspektywy czasu minione chwile, szkolne zmagania, trudności i pozytywy. Dyrektor szkoły Bożena Wargin zaprosiła wszystkich chętnych do wzięcia udziału w pielgrzymce. Dobrze jest bowiem podziękować Bogu i Matce Bożej za pomoc w realizacji zadań edukacyjnych zaplanowanych na początku – we wrześniu.

Dar w postaci działania szkoły katolickiej na terenie Trzcianki i jej okolic jest istotnym dziełem sprzyjającym lokalnej społeczności. Cały czas o tym pamiętamy i staramy się, aby to znaczące przedsięwzięcie trwało, wzrastało, przynosiło Boże korzyści. Wspólne pielgrzymowanie było więc dobrą okazją do uczestniczenia w modlitwie i integrowaniu się aktywnych pielgrzymów. Pątniczy trud obejmował pokonanie 12 km, biorąc pod uwagę trasę przebytą w stronę Stradunia i z powrotem.

Duchową opiekę nad małymi i większymi pielgrzymami sprawował prefekt szkoły ks. Piotr Stangricki MS. W czasie przemierzania szlaku było słychać radosne dźwięki gitar, grzechotek, tamburyn i dodające otuchy pieśni religijne. W trakcie stawiania pielgrzymich kroków wybrzmiewały też słowa modlitwy różańcowej, koronki do Miłosierdzia Bożego i konferencji skupiającej się na potężnym znaczeniu Dekalogu.

Kulminacyjnym punktem kroczenia w imię Jezusa Chrystusa było uczestniczenie w mszy świętej w kaplicy Matki Bożej Saletyńskiej w Straduniu. Podczas Eucharystii szkolny kapłan akcentował przyjacielską moc Boga, który nieustannie pragnie towarzyszyć każdemu człowiekowi w jego najprzeróżniejszych doświadczeniach. Zaufanie Bogu-Człowiekowi może przynieść jedynie zbawienie, ukojenie serca często naznaczonego smutkiem, cierpieniem i wycieńczeniem.

Po uczcie duchowej przyszła pora na zasłużony odpoczynek. Obok straduńskiej kaplicy można było usiąść na trawie, porozmawiać i posilić się przepysznymi zupą pomidorową i ciastem. Jednak prawdziwy pielgrzym nie może zbyt długo trwać w miejscu. Stąd też dzieci, młodzież i dorośli uczestniczący w peregrynacji ponownie wyruszyli w dalszą drogę, tym razem powrotną. Zmęczenie okazało się być niezbyt dotkliwe, ponieważ kroczenie w stronę Trzcianki – podobnie jak do Stradunia – przebiegło w radosnej atmosferze.