Wreszcie przyszła pora na pasowanie na ucznia, tak długo oczekiwane przez naszych pierwszoklasistów. Spotkaliśmy się w jesienne popołudnie w środę, 30 października, w auli szkolnej. Jeszcze niedawno nasi najmłodsi zasilali szeregi oddziału przedszkolnego, a dziś nastąpił czas ich ślubowania. Rodzicom uczniów klasy I trudno uwierzyć, że ich podopieczni mają przed sobą kolejny etap zdobywania wiedzy i umiejętności.

„Buzie umyte i ręce czyste, każdy na plecach dźwiga tornister” — tak, to właśnie oni. Odkąd wybrzmiał we wrześniu pierwszy dzwonek lekcyjny, wszyscy pilnie przychodzą do szkoły, recytują głośno wiersze, poznają nowe litery, wiedzą, że „dwa i dwa to cztery”, z poważnymi minami lepią postaci z plasteliny. Taki to los jest ucznia w klasie I. Choć początkowo być może niektórym z nich wydawało się, że w szkole będzie strasznie, to jednak dziś — jak widać — czują się tutaj wyśmienicie. Na dworze coraz chłodniej i szaro, mróz powoli się skrada, ale nasza armia pierwszoklasistów dzielnie stawia codziennie rano kroki do naszej szkoły, bo — jak się okazuje — tutaj przygoda goni przygodę, a świat jawi się jako ciekawy i pełen mądrych spraw. Niejeden powie: „Tak się nudziłem, gdy byłem sam, a teraz kilku kolegów mam; dobrze nam razem, słońce czy deszcz”. Przez cały szkolny dzień „wchodzą do głowy cyfry, literki, sylaby, zdania i inne treści”. Tyle to mieści się w tych małych głowach.

Wtem padła komenda: „Baczność! Sztandar szkoły wprowadzić!” Zrobiło się poważnie, bo i rozpoczęło się bardzo ważne wydarzenie w życiu naszych świeżo upieczonych uczniów. Nadszedł właśnie moment ślubowania pierwszoklasistów. Jest to niezwykle istotna chwila. Najmłodsi obiecują bycie dobrym i uczciwym, uczenie się tego, co piękne i szlachetne, czczenia bliskich, ojczyzny i Boga. Symboliczny ołówek trzymany przez dyrektora szkoły ląduje na ramieniu pierwszoklasistów. Tak, od teraz są już pełnoprawnymi uczniami.

Do wszystkich zwróciła się pełniąca obowiązki dyrektor szkoły Dorota Pawłowska. Usłyszeliśmy, że warto aby rodzice uczniów i nauczyciele jednotorowo wspierali siebie nawzajem, wspólnie dążąc do wytyczonego celu, jakim jest odpowiedzialne wzrastanie młodego człowieka. Przed zgromadzonymi wystąpił również proboszcz parafii pw. św. Jana Chrzciciela ks. Zbigniew Cybulski MS, przedstawiciel organu prowadzącego szkołę. Zwrócił nam uwagę na domenę posłuszeństwa Jezusa wobec swoich rodziców — Maryi i Józefa, gdy On sam był 12-letnim chłopakiem. Głos zabrała również dyrektor szkoły Bożena Wargin, która akcentowała, jak ważne jest wzrastanie w wierze chrześcijańskiej i wychowaniu zarówno dorosłych, jak i towarzyszących im dzieci.

W dniu 5 października przypadnie 81. rocznica odejścia do Pana św. s. Faustyny. W Kościele katolickim będzie to wspomnienie narodzin dla nieba tej skromnej zakonnicy. Skoro w naszej szkole obchodzimy urodziny, to nie mogło zabraknąć na nich tortu. Jak dobrze jest radować się wspólnie i cieszyć się pięknem Boga, który obdarza nas swoją miłością.