Poloneza czas zacząć Podkomorzy rusza
I zlekka zarzuciwszy wyloty kontusza,
I wąsa podkręcając, podał rękę Zosi
I skłoniwszy się grzecznie, w pierwszą parę prosi.
(Adam Mickiewicz, Pan Tadeusz Księga XII)
W sobotę, 11 listopada, obchodziliśmy Narodowe Święto Niepodległości. Z tego względu wystąpili przed nami uczniowie klas gimnazjalnych Szkoły
Podstawowej nr 1 i Szkoły Podstawowej nr 2, uczniowie Liceum Ogólnokształcącego i Zespołu Szkół Technicznych, a także uczniowie klas gimnazjalnych
naszej szkoły.
Spotkaliśmy się w centrum miasta niedaleko ul. T. Kościuszki z okazji 99 rocznicy odzyskania przez Polskę niepodległości. Był to dla nas
ważny dzień. W ramach trzcianeckich obchodów uroczystości zaprezentowaliśmy pokaz Poloneza czas zacząć… wielkie
patriotyczne tańczenie. Zobaczyli go wszyscy trzcianczanie i goście zgromadzeni na ulicy. W tym przedsięwzięciu koordynowanym
przez nauczyciela wychowania fizycznego Marcina Wiśniewskiego z Katolickiej Szkoły Podstawowej wzięły udział zaproszeni reprezentanci
klas gimnazjalnych i uczniów szkół średnich z naszej gminy.
Pragnęliśmy podkreślić, że polonez jest reprezentacyjnym polskim tańcem narodowym. Jego nazwa bowiem przejęta na naszym gruncie językowym
oznacza z francuskiego i włoskiego taniec polski. Początkowo polonez był tańcem pieszym pochodzenia ludowego. Pierwotnie wykonywali go
właśnie ludzie prości, radując się podczas ważnych dla nich uroczystości. Na wsiach polskich tańczony był głównie w czasie obrzędów weselnych.
Nazywano go wtedy chodzonym, chmielowym. Była wówczas II połowa XVI w. i początek XVII w. Z upływem czasu taniec ten podbijał dwory magnackie,
a na dworach królów polskich stał się elementem ceremoniału dworskiego. Wiązało się to z tym, że szlachta, tańcząc go, paradowała przed swoim
monarchą. Ze względu na jego doniosłość tańczony był na rozpoczęcie balów. Współcześnie polonez inauguruje niektóre ważne uroczystości.
Nazwa polonez powstała około 1730 r., gdy taniec ten stał się znany na salonach Europy, zaczęto go nobilitująco określać z francuskiego
danse polonaise, co oznaczało taniec polski. Najznakomitsze polonezy powstawały na emigracji. Do nich zaliczymy polonezy okresu
zaborów i walki o niepodległość, jak chociażby Polonez As-dur opus 40 Fryderyka Chopina z 1838 r.
Polonez stanowi taniec uroczysty, w którym gracji ruchów towarzyszą dostojne kroki, o czym mogliśmy się przekonać, uczestnicząc w miejskich
obchodach 99 rocznicy odzyskania przez Polskę niedpoległości. Charakterystyczny powtarzający się schemat rytmiczny wraz z powolnym tempem współgrają
w tworzeniu majestatu ruchów.
Cieszymy się, że nasza społeczność szkolna i inni przedstawiciele lokalnych szkół mogli podkreślić szacunek do Ojczyzny za pośrednictwem
wielkiego tańczenia poloneza.
|